وظایف شنوایی شناس
وظایف شنوایی شناس طبق مصوبات وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بر مبنای آخرین بازنگری شورای عالی برنامه‌ریزی علوم پزشکی در تاریخ ۲۵/۴/۸۴ به قرار زیر است:
- انجام برنامه‌های غربالگری شنوایی نوزادان، خرد سالان و کودکان در سنین مدرسه
- پیشگیری از آسیب شنوایی، حفاظت شنوایی، برنامه‌ریزی و انجام غربالگری در جمعیت‌هایی نظیر مراکز کارگاهی، نظامی، اردوگاه‌ها و … و ارائه مشاوره شنوایی‌شناسی در این حیطه
- آگاه‌سازی و آموزش عمومی دربارهٔ عوامل تأثیرگذار بر ایجاد اختلالات و آسیب‌های شنوایی و تعادل مانند: ازدواج فامیلی، انواع آلاینده‌ها و …
- انجام معاینات بالینی و آزمون‌های رفتاری و فیزیولوژیک ( نظیر ایمیتانس ادیومتری و OAE ) برای بررسی عملکرد شنوایی در کودکان و بزرگسالان و تفسیر نتایج آن‌ها و ارائه مشاوره شنوایی‌شناسی در این حیطه
- ارزیابی وزوز و توانبخشی آن با استفاده از انواع روش‌های غیر دارویی و غیر جراحی
- انتخاب، تجویز، ارزیابی، فیتینگ، کمک به سازگاری و توزیع وسایل کمک شنوایی و ارتباطی فردی و گروهی به منظور تقویت صداها و پیشگیری به موقع از عوارض سوء آسیب‌های شنوایی جهت کمک به برقراری ارتباط و ارائه مشاوره شنوایی‌شناسی در این حیطه
- راهبری و اجرای برنامه‌های توانبخشی ادیولوژیک شامل گفتارخوانی، رشد مهارت‌های شنیداری (تربیت شنوایی) و رشد زبان و ارائه مشاوره شنوایی‌شناسی در این حیطه
- انجام توانبخشی شنوایی برای افراد کاشت پروتز شده (کاشت حلزون)
- ارائه مشاوره شنوایی‌شناسی در حیطه شنوایی‌شناسی آموزشی مانند: تعیین جایگاه آموزشی مبتلایان به اختلالات شنوایی
- نظارت و پیگیری اجرای صحیح روش‌های برقراری ارتباط بین کم شنوایان، مربیان و غیره ( برای مثال: نحوه برقراری ارتباط با کودک دو زبانه، برقراری ارتباط با کم شنوا در کلاس درس عادی و …)
- تعیین، تجویز، کاربرد و تنظیم تجهیزات صوتی مناسب و روش‌های بهبود کیفیت صدا در محیط‌های آموزشی افراد مبتلا به اختلالات شنوایی
- انجام پژوهش‌های مقدماتی در زمینه شنوایی و تعادل
- همکاری در اجرای پژوهش‌های مربوط به اختلالات شنوایی و تعادل
- اداره مراکز و دفاتر ارزیابی شنوایی‌شناسی
